HalaycıBaşı
New member
Büyük çok yönlülük sanatçısı Diana Larrea (Madrid, 1972) gelişti – çok basitleştirmek ve diğer keşifleri bir kenara bırakarak – iki ana eylem çizgisi.
Bir yandan, vatandaşlığın otomatik davranışına meydan okuduğu kamusal alandaki müdahaleleri … Gelişmekte olan grup koreografileri, beklenmedik kromatik elementlerin veya sinyal kurulumunun tanıtılması (zebra geçişlerinden hatıra plakalara) Memurlara alternatifler.
Öte yandan, 2017'den bu yana, kültürel alandaki erkekler ve kadınlar arasındaki eşitsizliklerin tarihsel araştırma ve yayılmasından dile getirilen ideolojik olarak ihbarına dayanan bir feminist aktivizm uygulamasını birleştirdi: ilk olarak sosyal ağlarıyla sosyal ağları aracılığıyla sosyal ağları aracılığıyla Eylem 'bugün olduğu gibi bir gün', Forgened veya bilinmeyen geçmişin yaratıcı kadınlarının biyografilerini ve eserlerini periyodik olarak yayınladığı.
Oradan doğdu 'Ölüler arasında' (2020), sanat tarihinde yüzlerce kadın isimlerinden oluşan bir proje olan, sanki hayalet kayıtlarmış gibi düşünülmüş ve minimum uzay galerisindeki ilk bireysel sergileri olduğu 'sahte siyanotipler' olarak sunulmuştur.
Şimdi, Larrea, farklı arşivlerin keşfi ile ressam Marousssia Valero'nun (1892-1955) miraslarını kurtarmaya çalışan yeni bir proje ile aynı galeriye geri dönüyor. María de los Ángeles López-Roberts (1902-1973) ve duvarcı Adil pagés (1917-2011). Üç video parçası ile ifade edilen bu yeniden yapılanmada, Madrid kamusal alana olan ilgisini sürdürerek, bu yaratıcıların yaşadığı ve hafızalarının neredeyse hiç izinin olmadığı sokaklar ve binalar olarak bir başlangıç noktası olarak kurar, hatta yazarların ve sanatçıların diğer evlerinin gösterdiği sık sık hatıra plakaları bile değil.
Her köşede
Yukarıdan aşağıya, Marioussia Valero ve María de Los Ángeles López-Roberts (ABC Müzesi Koleksiyonundan) eserleri ile galerideki örnek montajın detayı
E. Minimum
Akan zamanlar, haritalar, cepheler, resimlerin ve basın kupürlerinin reprodüksiyonları, Larrea kısa bir biyografik hikaye sunuyor, Kültürel sisteme ve zamanın stereotiplerine olan imalar (örneğin, eleştirmenlerin Valero'da görmek istediği bir “erkek enerji” ile donatılmış) ve bazıları bilinmeyen bir yerde somut eserlere atıfta bulundu.
Odada, her video monitörü, o zamanın yerli ortamlarını uyandırmaya çalışan mobilya ve sahne nesneleri ile çevrilidir. Tüm bunlara duvarlardaki duvar kağıdı eklenir Ve figürler ahşapta insan ölçeğinde kesildi, hem Larrea'nın resmini hem de her sanatçının hayali karakterlerinden esinlendi. Buna ek olarak, bunlardan ikisinin orijinal eserleri, akrabaları ve ABC Müzesi gibi özel kurumları tarafından atanan López-Roberts sergileniyor.
Diana Larrea
'Ev ve Sokaklar'. Minimum Uzay Galerisi. Madrid. C/ Doctor Fourquet, 17 Mayıs'a kadar 17 Mayıs. Dört Yıldız.
Bu sergi ile Larrea, sanat tarihinin büyük bulunmasının (veya daha ziyade yok) iyileşme çalışmalarında bir adım daha ileri gidiyor: Önceki projelerde, isimlerin kurtarılmasına dayanan daha temel bir revizyonizmi savunuyorsa, şimdi kendi kodları ve perspektifleri ile özel olarak kadınsı bir sanatsal geleneği aktive ediyorsa, aerçin öngörüsü ile birlikte, atatçıklar ile birlikte, atatçıklar ile birlikte, özel olarak kadınsı bir sanatsal gelenekle, ('Evin Meleği' olarak kadın) Orada yer almak, yerli olarak, sadece bir hapsetme yeri değil, aynı zamanda bir yaratılış ve direniş bölgesi.
Bir yandan, vatandaşlığın otomatik davranışına meydan okuduğu kamusal alandaki müdahaleleri … Gelişmekte olan grup koreografileri, beklenmedik kromatik elementlerin veya sinyal kurulumunun tanıtılması (zebra geçişlerinden hatıra plakalara) Memurlara alternatifler.
Öte yandan, 2017'den bu yana, kültürel alandaki erkekler ve kadınlar arasındaki eşitsizliklerin tarihsel araştırma ve yayılmasından dile getirilen ideolojik olarak ihbarına dayanan bir feminist aktivizm uygulamasını birleştirdi: ilk olarak sosyal ağlarıyla sosyal ağları aracılığıyla sosyal ağları aracılığıyla Eylem 'bugün olduğu gibi bir gün', Forgened veya bilinmeyen geçmişin yaratıcı kadınlarının biyografilerini ve eserlerini periyodik olarak yayınladığı.
Oradan doğdu 'Ölüler arasında' (2020), sanat tarihinde yüzlerce kadın isimlerinden oluşan bir proje olan, sanki hayalet kayıtlarmış gibi düşünülmüş ve minimum uzay galerisindeki ilk bireysel sergileri olduğu 'sahte siyanotipler' olarak sunulmuştur.
Şimdi, Larrea, farklı arşivlerin keşfi ile ressam Marousssia Valero'nun (1892-1955) miraslarını kurtarmaya çalışan yeni bir proje ile aynı galeriye geri dönüyor. María de los Ángeles López-Roberts (1902-1973) ve duvarcı Adil pagés (1917-2011). Üç video parçası ile ifade edilen bu yeniden yapılanmada, Madrid kamusal alana olan ilgisini sürdürerek, bu yaratıcıların yaşadığı ve hafızalarının neredeyse hiç izinin olmadığı sokaklar ve binalar olarak bir başlangıç noktası olarak kurar, hatta yazarların ve sanatçıların diğer evlerinin gösterdiği sık sık hatıra plakaları bile değil.
Her köşede
Yukarıdan aşağıya, Marioussia Valero ve María de Los Ángeles López-Roberts (ABC Müzesi Koleksiyonundan) eserleri ile galerideki örnek montajın detayı
E. Minimum
Akan zamanlar, haritalar, cepheler, resimlerin ve basın kupürlerinin reprodüksiyonları, Larrea kısa bir biyografik hikaye sunuyor, Kültürel sisteme ve zamanın stereotiplerine olan imalar (örneğin, eleştirmenlerin Valero'da görmek istediği bir “erkek enerji” ile donatılmış) ve bazıları bilinmeyen bir yerde somut eserlere atıfta bulundu.
Odada, her video monitörü, o zamanın yerli ortamlarını uyandırmaya çalışan mobilya ve sahne nesneleri ile çevrilidir. Tüm bunlara duvarlardaki duvar kağıdı eklenir Ve figürler ahşapta insan ölçeğinde kesildi, hem Larrea'nın resmini hem de her sanatçının hayali karakterlerinden esinlendi. Buna ek olarak, bunlardan ikisinin orijinal eserleri, akrabaları ve ABC Müzesi gibi özel kurumları tarafından atanan López-Roberts sergileniyor.
Diana Larrea
'Ev ve Sokaklar'. Minimum Uzay Galerisi. Madrid. C/ Doctor Fourquet, 17 Mayıs'a kadar 17 Mayıs. Dört Yıldız.
Bu sergi ile Larrea, sanat tarihinin büyük bulunmasının (veya daha ziyade yok) iyileşme çalışmalarında bir adım daha ileri gidiyor: Önceki projelerde, isimlerin kurtarılmasına dayanan daha temel bir revizyonizmi savunuyorsa, şimdi kendi kodları ve perspektifleri ile özel olarak kadınsı bir sanatsal geleneği aktive ediyorsa, aerçin öngörüsü ile birlikte, atatçıklar ile birlikte, atatçıklar ile birlikte, özel olarak kadınsı bir sanatsal gelenekle, ('Evin Meleği' olarak kadın) Orada yer almak, yerli olarak, sadece bir hapsetme yeri değil, aynı zamanda bir yaratılış ve direniş bölgesi.