HalaycıBaşı
New member
Yetmişlerin ortalarında birçok solcu entelektüel, devrimci sosyalizmin Vargas llosa'sının uzaklaşmasından şaşırdı. Ve sonra liberalizme dönüştüğü için skandallandılar. O sürpriz ve o skandal Daha önce okumuş olsaydı küçük olurdu … İdeolojik gözlük, işi.
Zaten altmışlı yıllarda yayınlanan Vargas Llosa'nın ilk üç romanında, Marksist ve Sartrean fikirleri arasında genç yazarın hala tuttuğu bir eşitsizlik ve literatürünü sunan dünyanın vizyonu gösterildi. 'Şehir ve Köpekler', 'Yeşil Ev' ve 'Katedraldeki Konuşma', diğer şeylerin yanı sıra boyayan bir duvar resmi oluşturur, Peru'da adaletsizlik, baskı ve cesaret ve Latin Amerika'da benzetme ile. Bununla birlikte, bu duvar resminde, kötü şöhretli olarak, – örneğin ve metafora devam eden – Meksika duvarcılığını karakterize eden devrimci taahhüt. Aksine, deneysel ve karmaşık formları ile bu romanlar, anlatı söylemini çoğullaştırarak görüşleri çoğaltır. . anlatıcı tarafsızlık Ahlaki sonuçlar çıkarmayı ve daha az harekete geçmeyi önler. Herhangi bir tarihsel determinizmden çok, bu gerçekçi çalışmalar dünyanın karışıklığını ve sipariş etmeyi düşündüğümüz yanılsamaların yetersizliğini göstermektedir. Bu romanları yazan genç adam, belki de bilmeden, Kendi fikirlerinin muhalifi.
'Şehir ve Köpekler' sonunda kahramanlar, jaguar ve şair, idealizmlerini yeniden boyanan olgun: Cinsiyetçi cesaret kodu ve sanatçının romantik hayalleri. Her ikisi için, Yetişkin olmak gerçekçi özgürlüğü kabul etmek anlamına gelecektiryani toplum ve ilk başarısızlıklarının ağırlığı ile sınırlıdır. Bu işlem, hem Odría'nın diktatörlüğünü hem de çaylak devrimcilerini ve olgun isyancıları eleştiren 'Katedral'deki Konuşma' da genişletilmiştir. İç içe geçmiş seslerin karmaşık korosu bir “mesaj” da uyumlu değildir. Koro Zavalita'daki solist ve büyük yalnız, sonsuz şüpheleriyle diğer karakterleri sorguluyor ve çürütüyor.
Zavalita acı çekiyor Kendisi ve dünyası hakkında eleştirel bir farkındalık Bu onu çevreliyor (“Peru hangi an becerdin?”). Ailesinin burjuva değerlerini ve insanların saflığından inanmayan değerlerini reddediyor (“San Marcos'ta Cholos çocuklara korkunç bir şekilde görünüyordu”). Arkadaşlarının üniversiteye, onun mesleği olacak gazetecilik, romantik aşktan kucakladığı komünizmden şüpheleniyorum. Vogue'da fikir güvensizliği. Sadece bilge veya çoğunluk onayladığı için şüpheli bir şeyi kabul etmekten daha fazla onur duyduğuna inanıyor.
Yetmiş Vargas'ın on yılı boyunca Llosa Zavalita'nın yolunu izledi. Devrimci Sosyalizmlerden Abjurada ve bir yöntem olarak şüphe kullanacak bir ideoloji aradı. Bu süreçte liberal düşünürleri keşfetti Karl Popper ve Isaiah Berlin. İkincisinin bir denemesi çok önemliydi. Vargas Llosa, 'Hedgehog ve The Bitch' (1982) 'in bir İspanyol baskısına yapılan prologunda itiraf etti: «Isaiah Berlin'i okumak, kafa karıştırıcı bir şekilde sezen bir şey gördüm. […] Bu sosyal adaletsizlik, eşitlik ve diktatörlüğün bedeli idi […] Zavallı ve kabul edilmesi zor. Bununla birlikte, insan kaderinin bu korkunç ikilemini kabul etmekten daha ciddi, onu kabul etmeyi reddetmek (devekuşu oynayın) ».
Isaiah Berlin, entelektüellerin ve yazarların tilki veya kirpi olabileceğini önerdi. Tilkiler çoğulcu olurdu: «Düşüncesi dağınık, dağınık, birçok seviyede davranıyor ve çok çeşitli deneyimlerden yararlanıyor […] Belirli bir üniter iç görüşe sığmaya çalışmadan ». Öte yandan, mürekkepleyiciler monistlerdir: hayatı ve dünyayı açıklamalarına yardımcı olan büyük bir ideolojiye uyuyorlar. Berlin, bazen tilki ve kirpi, aynı kişide bir arada var olduğunu savunuyor. Örneğin, “Tolstoi doğal eğilim için bir tilki idi, ancak bir kirpi olduğuna inanıyordu.”
Berlin Vargas Llosa'yı okuduktan sonra, bunu yaşadığını keşfetti. Tolstoyan ikilemi. Ancak, büyük Rusları taklit etmek ve bu ikilikte kalmak yerine, Peru tilki statüsünü üstlendi. Liberal çoğulculuk üstlendi. Bunu kabul etti Birbirleriyle uyumsuz değer ve fikir çeşitliliği kaçınılmaz ve meşru. Bu uyumsuzluğun şiddetle ifade edilmesini önlemek için ılımlı ve kademeli çözümler üzerinde anlaşmak tercih edilir. Gerçek kahramanlık, yanıldımımızı kabul etmekten ibarettir.
Vargas Llosa çoğunluk ideolojisine karşı çıkmaya cesaret etti Zamanının kültüründe ve hala birçok taraftar var. Kendisinde keşfettiği muhalifle tutarlı olmak ve romancı etiği ile tutarlı olmak için yaptı. İlk romanlarından Vargas Llosa Flaubertiana, Objektif ve Tarafsız Anlatı Okulu. Bu okul, devrimci Marksizm veya Sartrean taahhüdünden sonra bulunan liberalizmle daha uyumludur. Vargas Llosa, eserlerinde rol alan işkence edilen ve dürüst kahramanları dinleyerek tutarsızlığı çözdü. Vasat ama dürüst Zavalita'ya sadık kaldı, ancak o zamanın entelektüel mandalinalarını ve şimdi Chur eski epigonlarını hayal kırıklığına uğratacak. Bir sanatçıya sorulabileceği sonuç budur: Bakışı fikirlerine karar versin. Ters değil.
Vargas Llosa'nın cesareti örnekti Diğer Latin Amerikalı yazarlar için. Bizi kültürel ortamlarımızı üniforan rezonans kutularını terk etmeye teşvik etti. Bize hem siyasette hem de edebiyatta olduğunu gösterdi. En dürüst şüphe etmek. Bu viral post -reverse, hatta bir bile, giderek daha fazla vazgeçilmez olacaktır.
Zaten altmışlı yıllarda yayınlanan Vargas Llosa'nın ilk üç romanında, Marksist ve Sartrean fikirleri arasında genç yazarın hala tuttuğu bir eşitsizlik ve literatürünü sunan dünyanın vizyonu gösterildi. 'Şehir ve Köpekler', 'Yeşil Ev' ve 'Katedraldeki Konuşma', diğer şeylerin yanı sıra boyayan bir duvar resmi oluşturur, Peru'da adaletsizlik, baskı ve cesaret ve Latin Amerika'da benzetme ile. Bununla birlikte, bu duvar resminde, kötü şöhretli olarak, – örneğin ve metafora devam eden – Meksika duvarcılığını karakterize eden devrimci taahhüt. Aksine, deneysel ve karmaşık formları ile bu romanlar, anlatı söylemini çoğullaştırarak görüşleri çoğaltır. . anlatıcı tarafsızlık Ahlaki sonuçlar çıkarmayı ve daha az harekete geçmeyi önler. Herhangi bir tarihsel determinizmden çok, bu gerçekçi çalışmalar dünyanın karışıklığını ve sipariş etmeyi düşündüğümüz yanılsamaların yetersizliğini göstermektedir. Bu romanları yazan genç adam, belki de bilmeden, Kendi fikirlerinin muhalifi.
'Şehir ve Köpekler' sonunda kahramanlar, jaguar ve şair, idealizmlerini yeniden boyanan olgun: Cinsiyetçi cesaret kodu ve sanatçının romantik hayalleri. Her ikisi için, Yetişkin olmak gerçekçi özgürlüğü kabul etmek anlamına gelecektiryani toplum ve ilk başarısızlıklarının ağırlığı ile sınırlıdır. Bu işlem, hem Odría'nın diktatörlüğünü hem de çaylak devrimcilerini ve olgun isyancıları eleştiren 'Katedral'deki Konuşma' da genişletilmiştir. İç içe geçmiş seslerin karmaşık korosu bir “mesaj” da uyumlu değildir. Koro Zavalita'daki solist ve büyük yalnız, sonsuz şüpheleriyle diğer karakterleri sorguluyor ve çürütüyor.
Zavalita acı çekiyor Kendisi ve dünyası hakkında eleştirel bir farkındalık Bu onu çevreliyor (“Peru hangi an becerdin?”). Ailesinin burjuva değerlerini ve insanların saflığından inanmayan değerlerini reddediyor (“San Marcos'ta Cholos çocuklara korkunç bir şekilde görünüyordu”). Arkadaşlarının üniversiteye, onun mesleği olacak gazetecilik, romantik aşktan kucakladığı komünizmden şüpheleniyorum. Vogue'da fikir güvensizliği. Sadece bilge veya çoğunluk onayladığı için şüpheli bir şeyi kabul etmekten daha fazla onur duyduğuna inanıyor.
Yetmiş Vargas'ın on yılı boyunca Llosa Zavalita'nın yolunu izledi. Devrimci Sosyalizmlerden Abjurada ve bir yöntem olarak şüphe kullanacak bir ideoloji aradı. Bu süreçte liberal düşünürleri keşfetti Karl Popper ve Isaiah Berlin. İkincisinin bir denemesi çok önemliydi. Vargas Llosa, 'Hedgehog ve The Bitch' (1982) 'in bir İspanyol baskısına yapılan prologunda itiraf etti: «Isaiah Berlin'i okumak, kafa karıştırıcı bir şekilde sezen bir şey gördüm. […] Bu sosyal adaletsizlik, eşitlik ve diktatörlüğün bedeli idi […] Zavallı ve kabul edilmesi zor. Bununla birlikte, insan kaderinin bu korkunç ikilemini kabul etmekten daha ciddi, onu kabul etmeyi reddetmek (devekuşu oynayın) ».
Isaiah Berlin, entelektüellerin ve yazarların tilki veya kirpi olabileceğini önerdi. Tilkiler çoğulcu olurdu: «Düşüncesi dağınık, dağınık, birçok seviyede davranıyor ve çok çeşitli deneyimlerden yararlanıyor […] Belirli bir üniter iç görüşe sığmaya çalışmadan ». Öte yandan, mürekkepleyiciler monistlerdir: hayatı ve dünyayı açıklamalarına yardımcı olan büyük bir ideolojiye uyuyorlar. Berlin, bazen tilki ve kirpi, aynı kişide bir arada var olduğunu savunuyor. Örneğin, “Tolstoi doğal eğilim için bir tilki idi, ancak bir kirpi olduğuna inanıyordu.”
Berlin Vargas Llosa'yı okuduktan sonra, bunu yaşadığını keşfetti. Tolstoyan ikilemi. Ancak, büyük Rusları taklit etmek ve bu ikilikte kalmak yerine, Peru tilki statüsünü üstlendi. Liberal çoğulculuk üstlendi. Bunu kabul etti Birbirleriyle uyumsuz değer ve fikir çeşitliliği kaçınılmaz ve meşru. Bu uyumsuzluğun şiddetle ifade edilmesini önlemek için ılımlı ve kademeli çözümler üzerinde anlaşmak tercih edilir. Gerçek kahramanlık, yanıldımımızı kabul etmekten ibarettir.
Vargas Llosa çoğunluk ideolojisine karşı çıkmaya cesaret etti Zamanının kültüründe ve hala birçok taraftar var. Kendisinde keşfettiği muhalifle tutarlı olmak ve romancı etiği ile tutarlı olmak için yaptı. İlk romanlarından Vargas Llosa Flaubertiana, Objektif ve Tarafsız Anlatı Okulu. Bu okul, devrimci Marksizm veya Sartrean taahhüdünden sonra bulunan liberalizmle daha uyumludur. Vargas Llosa, eserlerinde rol alan işkence edilen ve dürüst kahramanları dinleyerek tutarsızlığı çözdü. Vasat ama dürüst Zavalita'ya sadık kaldı, ancak o zamanın entelektüel mandalinalarını ve şimdi Chur eski epigonlarını hayal kırıklığına uğratacak. Bir sanatçıya sorulabileceği sonuç budur: Bakışı fikirlerine karar versin. Ters değil.
Vargas Llosa'nın cesareti örnekti Diğer Latin Amerikalı yazarlar için. Bizi kültürel ortamlarımızı üniforan rezonans kutularını terk etmeye teşvik etti. Bize hem siyasette hem de edebiyatta olduğunu gösterdi. En dürüst şüphe etmek. Bu viral post -reverse, hatta bir bile, giderek daha fazla vazgeçilmez olacaktır.