HalaycıBaşı
New member
Zaten hayatının en iyisini yaşayan ve çok az hayatı olan altmış yıllık bir adam olduğumu kabul etmekte zorlanıyorum. Kendimi aynada gördüğümde, altmış değil kırk bir adam görmek bana geliyor. İle ilgili … Made, kırkken şimdi hissettiğim kadar iyi hissetmedim. Ben daha yaşlıyım, ama her hafta seyahat ediyordum ve hiçbir yerde iyi uyumadığım için kırk yaşımdan daha iyi uyuyorum ve günlerin tadını çıkarıyorum.
Ayrıca, gezegende yaşayan dört milyar adam arasında, beni çıplak görürsem ereksiyona sahip olabilecek tek bir adam arasında, artık tüm dünyada olmadığını kabul etmekte zorlanıyorum. Uzun zaman önce beni minimal derecede çekici olarak görebilecek birkaç adam zaten öldü ve gömüldü ya da yakılmıştı ve hafızamda emp0es olduğu zar zor bir anı.
Yeryüzünde gezegende, beni her kıyafetten soyduğumu gördüğümde bir tür erotik gerginlik veya virile ayaklanması yaşayabilen tek bir adam kalmadı. Söylemek istiyorum, altmış yılda eski ve şüpheli erotik gücümü tamamen kaybettim. Herhangi bir yaştaki, herhangi bir bölgede, herhangi bir dilde veya dilde, beni çıplak görürsem sallanan çeneye gülecekti ve sonra soğuktan kaçınmak için giyinmemi tavsiye ederim. Buna ulaştık, genç yaşlarımda kimin gittiğim bir karikatür olarak.
Bununla birlikte, henüz sevgi ve erotizmin belirsiz liglerinde emekli değilim ve kesinlikle konuşursak, henüz yaşlıların eşiğini geçmedim. Altmış olmama rağmen, otuz bir kadınla evliyim. O doğduğunda yirmi dördüncü yaşındaydım. Teknik olarak kızım olabilirim, ama değil. O benim karım ve onu seviyorum ve haftada bir veya iki kez benimle sevişmenin farkında ve beni çıplak gördüğünde yüksek sesle gülmeyecek kadar hassas. O zaman söyleyebilirim ki, zaman zaman, zaman zaman, bazı bardak şaraplardan sonra, beni öpmek ve sarmak, kendimi okşamak ve kendimi kulağa fısıldamak, beni hazinelerini kıdemli korsanın becerisiyle saldırmaya davet etmek istiyor.
İyi Şanslar: Kızım gibi görünen eşim, kızım olabilecek, kötü, beni sürükleyen, hala ben hala. Seviştiğimizde, seviştikten sonra güldüğümüzde, seviştikten sonra mutfakta dondurma yemeye gittiğimizde, altmış yaşında bir adam değilim, aniden otuz yaşındayken daha az beceriksiz olduğuma ikna oldum ve erotizm bir spor salonu ya da macera sporuymuş gibi beni vurdum.
Birkaç kadını sevdim, birkaç erkeği sevdim, kadın olmak isteyen birkaç erkeği sevdim ve şimdi hepsi beni unuttu ya da yok etti ya da beni bir havaalanında görürlerse beni selamlamıyorlardı, ama kötü kızım, korkunç kızım olan güçlü ve sakin olan kimseyi sevmedim. Onunla bir erkek olabiliyorum, ama aynı zamanda bir kadın olmaya cesaret edebilirim ve içimdeki erkekleri seviyor ve içimde yaşayan, içimde saklanan ve sadece o ve sadece o ve sadece o, öngörülemeyen aşk oyunlarında, erotizmin yavaş veya ateşli töreninde seviyor.
Zaman zaman, çok seyrek olarak, sevdiğim bir adam tanıyorum ve eşime söylüyorum: “Sevdiğim bir adamla tanıştım (neredeyse her zaman bir Arjantinli) ve gülüyor ve bana şöyle diyor:” Yanılsamalar yapma “. Ama aptal, yanılsamalar alıyorum. Ve o adamdan beni öpmesini istediğimde, sadece birkaç korsan öpücük ve başka bir şey, altmış yıllık bir ventrudo ve peruk olduğumu hatırlamaya geliyorum, çünkü sevdiğim, çok fazla olmayan tüm erkekler, bazı öpücük korsanları önerdiğimde korkuyorlar ve artık bana yazmadıkları ve onları öpmeye çalıştığımdan güldükleri zamana gittiler. Cep telefonlarını veya cüzdanlarını ya da onurunu daha da değerli bir şey çalmaya çalışırdım.
Başka kimseyle yatmam gerek yok, eşimle memnunum ve tanrılara onu sunmanın yaramazlığına teşekkür ediyorum. Ama her iki ya da üç yılda bir, aniden, sanki bir titreme, kemiklerim ve sinirlerim arasında bir şey ürpertici gibi, ve bu şiddetli titremeden sonra, entelektüelden daha az hormonal, bana benzer bir şekilde, iyi bir şekilde, “Lord, Lord, kitaplarını okuduğum ve onu çok görmüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görmüyorum,” ben onu çok görüyorum, “diye görüyorum, onu çok görüyorum, o ise onu görüyorum, onu çok görüyorum, o ise onu çok görüyorum, o ise çok görürüm, onu çok görüyorum, o ise onu görüyorum, o ise onu görüyorum, o ise o ise, o ise onu gördüm, o ise o çok şey görüyorum,” ben değil, onu çok görürüm, “ben değil, o çok şey görmez,” ben değil, “ben değil,” ben değil, “ben değil,” ben değil, “ben değil,” ben değil, “ben değil,” ben değil görürüm, ” Atılan hiç kimse bana on beş yıl içinde evlendiğim her yıl bir iyilik büyüklüğü istemedi.
Kimse beni çıplak görmek istemiyor, hatta sevilen karım bile değil, çünkü onu uyku kıyafetlerimi almadan onu sevmeyi tercih ediyor, böylece börekimi ve jöleimi örtüyor ve bu beni derinden üzüyor. Şüpheler için, her zaman şüpheli ve şımarık olduğu için, karım için sadakatsiz ya da haksız olmak istemiyorum, dilimlemede bir sevgiliyi atmak istemiyorum, geçişte bir adamla karışıklık, jaleos veya yıpranmak istemiyorum: tek istediğim, beni rastgele okuduğunu, kim olduğumu, virülan ereksiyonu görmeyen herhangi bir adamın, virülan ereksiyonu görmediği, virülan ereksiyon olduğunu görmüyor. Sadece soruyorum, sormak çok mu fazla? Benden on adımda bir adam, bir adam beni derilerde görmek için ısındı, sarkık etlerimin yumuşak sallanmasını algıladığında kıllara giren bir adam hayrete düştü. Sonra bir kitap imzaladım, korsan öpüyorum ve soğuk algınlığı için çabucak var.
Çok seyahat ettiğim ve belki de miyopyalıların, belki de kendi kendini kırılgan, benim gibi arzu korsanları, sigorta sunucusu, beni Exanime bırakan Buenos Aires'te nymphomaniac'ı görmek isteyen bazı kadınlarla dolaştığımda uzak bir zaman vardı. Hiçbiri beni şimdi giyinmiş, kıyafetsiz daha az görmek istemez. Hepsi bana bir kaza, çarpışma, bir yargı hatası, kötü bir hesaplama, silinemeyen bir leke olarak hatırlatıyor. Ama onları hala seviyorum ya da en azından tam anlamıyla seviyorum, çünkü onlarla ya da onlardan öğrendiğim her şey, karımı karşı önceliğe karşı sevmeye rağmen kadınları da sevdiğime ikna etmeme hizmet etti ve belki de inandığı gibi bir kapak olarak bir sevgilim değildim ve belki de artık yirmi lover olmadığımı ve vurduğum zaman, kullandım.
Ayrıca uzak bir zaman vardı, o kadar uzak ki, şimdi muhteşem veya kurgusal görünüyor, icat edilmiş bir film, birkaç, çok az erkeğin beni öpmek istediği ve beni çıplak gördüklerinde kendilerini arzula sardılar ve hala iştah açıcı bir adam olarak kabul ettikleri hissedilir bir tanıklık verdiler. Üç, sadece üç cesur adam vardı ve sonra düşmanlarım oldular ve şimdi artık aramızda değiller. Onları hatırladığımda, onları hayal ettiğimde, gizlice veya saklanmadan yaşadığımız mutlu anları kanıtladığımda, bu çok riskli yaşamın, zaman zaman bir erkeği sevebilecek kadınların sevgilisinin, korkuyorum, üç yıl önce kapanan bir alanım, şüpheliyim, artık açılmayacak, çünkü sonsuza dek dolduğundan.
İstifa ile, eski ve şüpheli erotik gücünü tamamen kaybettiği için, artık kimsede ısıyı uyandırmayan daha yaşlı, kıdemli, altmış yıllık bir adam olduğumu kabul etmeliyim. O zaman, gülünç veya aşağılamadan kaçınmak için, bir kitapta, bir filmde, bir filmde, aniden altmış yıllık bir genç adam olduğum ve öpücükleri zamanın geçişini kısaca askıya alıp yaşlılığın yıkımlarından engelleyen bir kitapta gizlendiğini hatırlamalıyım.
Ayrıca, gezegende yaşayan dört milyar adam arasında, beni çıplak görürsem ereksiyona sahip olabilecek tek bir adam arasında, artık tüm dünyada olmadığını kabul etmekte zorlanıyorum. Uzun zaman önce beni minimal derecede çekici olarak görebilecek birkaç adam zaten öldü ve gömüldü ya da yakılmıştı ve hafızamda emp0es olduğu zar zor bir anı.
Yeryüzünde gezegende, beni her kıyafetten soyduğumu gördüğümde bir tür erotik gerginlik veya virile ayaklanması yaşayabilen tek bir adam kalmadı. Söylemek istiyorum, altmış yılda eski ve şüpheli erotik gücümü tamamen kaybettim. Herhangi bir yaştaki, herhangi bir bölgede, herhangi bir dilde veya dilde, beni çıplak görürsem sallanan çeneye gülecekti ve sonra soğuktan kaçınmak için giyinmemi tavsiye ederim. Buna ulaştık, genç yaşlarımda kimin gittiğim bir karikatür olarak.
Bununla birlikte, henüz sevgi ve erotizmin belirsiz liglerinde emekli değilim ve kesinlikle konuşursak, henüz yaşlıların eşiğini geçmedim. Altmış olmama rağmen, otuz bir kadınla evliyim. O doğduğunda yirmi dördüncü yaşındaydım. Teknik olarak kızım olabilirim, ama değil. O benim karım ve onu seviyorum ve haftada bir veya iki kez benimle sevişmenin farkında ve beni çıplak gördüğünde yüksek sesle gülmeyecek kadar hassas. O zaman söyleyebilirim ki, zaman zaman, zaman zaman, bazı bardak şaraplardan sonra, beni öpmek ve sarmak, kendimi okşamak ve kendimi kulağa fısıldamak, beni hazinelerini kıdemli korsanın becerisiyle saldırmaya davet etmek istiyor.
İyi Şanslar: Kızım gibi görünen eşim, kızım olabilecek, kötü, beni sürükleyen, hala ben hala. Seviştiğimizde, seviştikten sonra güldüğümüzde, seviştikten sonra mutfakta dondurma yemeye gittiğimizde, altmış yaşında bir adam değilim, aniden otuz yaşındayken daha az beceriksiz olduğuma ikna oldum ve erotizm bir spor salonu ya da macera sporuymuş gibi beni vurdum.
Birkaç kadını sevdim, birkaç erkeği sevdim, kadın olmak isteyen birkaç erkeği sevdim ve şimdi hepsi beni unuttu ya da yok etti ya da beni bir havaalanında görürlerse beni selamlamıyorlardı, ama kötü kızım, korkunç kızım olan güçlü ve sakin olan kimseyi sevmedim. Onunla bir erkek olabiliyorum, ama aynı zamanda bir kadın olmaya cesaret edebilirim ve içimdeki erkekleri seviyor ve içimde yaşayan, içimde saklanan ve sadece o ve sadece o ve sadece o, öngörülemeyen aşk oyunlarında, erotizmin yavaş veya ateşli töreninde seviyor.
Zaman zaman, çok seyrek olarak, sevdiğim bir adam tanıyorum ve eşime söylüyorum: “Sevdiğim bir adamla tanıştım (neredeyse her zaman bir Arjantinli) ve gülüyor ve bana şöyle diyor:” Yanılsamalar yapma “. Ama aptal, yanılsamalar alıyorum. Ve o adamdan beni öpmesini istediğimde, sadece birkaç korsan öpücük ve başka bir şey, altmış yıllık bir ventrudo ve peruk olduğumu hatırlamaya geliyorum, çünkü sevdiğim, çok fazla olmayan tüm erkekler, bazı öpücük korsanları önerdiğimde korkuyorlar ve artık bana yazmadıkları ve onları öpmeye çalıştığımdan güldükleri zamana gittiler. Cep telefonlarını veya cüzdanlarını ya da onurunu daha da değerli bir şey çalmaya çalışırdım.
Başka kimseyle yatmam gerek yok, eşimle memnunum ve tanrılara onu sunmanın yaramazlığına teşekkür ediyorum. Ama her iki ya da üç yılda bir, aniden, sanki bir titreme, kemiklerim ve sinirlerim arasında bir şey ürpertici gibi, ve bu şiddetli titremeden sonra, entelektüelden daha az hormonal, bana benzer bir şekilde, iyi bir şekilde, “Lord, Lord, kitaplarını okuduğum ve onu çok görmüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görüyorum, onu çok görmüyorum,” ben onu çok görüyorum, “diye görüyorum, onu çok görüyorum, o ise onu görüyorum, onu çok görüyorum, o ise onu çok görüyorum, o ise çok görürüm, onu çok görüyorum, o ise onu görüyorum, o ise onu görüyorum, o ise o ise, o ise onu gördüm, o ise o çok şey görüyorum,” ben değil, onu çok görürüm, “ben değil, o çok şey görmez,” ben değil, “ben değil,” ben değil, “ben değil,” ben değil, “ben değil,” ben değil, “ben değil,” ben değil görürüm, ” Atılan hiç kimse bana on beş yıl içinde evlendiğim her yıl bir iyilik büyüklüğü istemedi.
Kimse beni çıplak görmek istemiyor, hatta sevilen karım bile değil, çünkü onu uyku kıyafetlerimi almadan onu sevmeyi tercih ediyor, böylece börekimi ve jöleimi örtüyor ve bu beni derinden üzüyor. Şüpheler için, her zaman şüpheli ve şımarık olduğu için, karım için sadakatsiz ya da haksız olmak istemiyorum, dilimlemede bir sevgiliyi atmak istemiyorum, geçişte bir adamla karışıklık, jaleos veya yıpranmak istemiyorum: tek istediğim, beni rastgele okuduğunu, kim olduğumu, virülan ereksiyonu görmeyen herhangi bir adamın, virülan ereksiyonu görmediği, virülan ereksiyon olduğunu görmüyor. Sadece soruyorum, sormak çok mu fazla? Benden on adımda bir adam, bir adam beni derilerde görmek için ısındı, sarkık etlerimin yumuşak sallanmasını algıladığında kıllara giren bir adam hayrete düştü. Sonra bir kitap imzaladım, korsan öpüyorum ve soğuk algınlığı için çabucak var.
Çok seyahat ettiğim ve belki de miyopyalıların, belki de kendi kendini kırılgan, benim gibi arzu korsanları, sigorta sunucusu, beni Exanime bırakan Buenos Aires'te nymphomaniac'ı görmek isteyen bazı kadınlarla dolaştığımda uzak bir zaman vardı. Hiçbiri beni şimdi giyinmiş, kıyafetsiz daha az görmek istemez. Hepsi bana bir kaza, çarpışma, bir yargı hatası, kötü bir hesaplama, silinemeyen bir leke olarak hatırlatıyor. Ama onları hala seviyorum ya da en azından tam anlamıyla seviyorum, çünkü onlarla ya da onlardan öğrendiğim her şey, karımı karşı önceliğe karşı sevmeye rağmen kadınları da sevdiğime ikna etmeme hizmet etti ve belki de inandığı gibi bir kapak olarak bir sevgilim değildim ve belki de artık yirmi lover olmadığımı ve vurduğum zaman, kullandım.
Ayrıca uzak bir zaman vardı, o kadar uzak ki, şimdi muhteşem veya kurgusal görünüyor, icat edilmiş bir film, birkaç, çok az erkeğin beni öpmek istediği ve beni çıplak gördüklerinde kendilerini arzula sardılar ve hala iştah açıcı bir adam olarak kabul ettikleri hissedilir bir tanıklık verdiler. Üç, sadece üç cesur adam vardı ve sonra düşmanlarım oldular ve şimdi artık aramızda değiller. Onları hatırladığımda, onları hayal ettiğimde, gizlice veya saklanmadan yaşadığımız mutlu anları kanıtladığımda, bu çok riskli yaşamın, zaman zaman bir erkeği sevebilecek kadınların sevgilisinin, korkuyorum, üç yıl önce kapanan bir alanım, şüpheliyim, artık açılmayacak, çünkü sonsuza dek dolduğundan.
İstifa ile, eski ve şüpheli erotik gücünü tamamen kaybettiği için, artık kimsede ısıyı uyandırmayan daha yaşlı, kıdemli, altmış yıllık bir adam olduğumu kabul etmeliyim. O zaman, gülünç veya aşağılamadan kaçınmak için, bir kitapta, bir filmde, bir filmde, aniden altmış yıllık bir genç adam olduğum ve öpücükleri zamanın geçişini kısaca askıya alıp yaşlılığın yıkımlarından engelleyen bir kitapta gizlendiğini hatırlamalıyım.